با سلام خدمت شما بازديدكننده گرامي ، خوش آمدید
به سایت من . لطفا براي هرچه بهتر شدن مطالب اين
وب سایت ، ما را از نظرات و پيشنهادات خود آگاه سازيد
و به ما را در بهتر شدن كيفيت مطالب ياري کنید.
دور جدید مذاکرات ایران و 1+5 در استانبول در حالی به پایان رسید که اینبار هر دو طرف بر مثبت بودن این مذاکرات صحه گذاشتند که نمود بارز آن را می توان در تداوم آن در ماههای آتی در بغداد مشاهده کرد.
ایران و گروه1+5 روز گذشته پس از مباحث فراوان مطرح شده و بعضا تقابلهای ایجاد شده، دور جدید مذاکرات خود به میزبانی ترکیه را در شهر استانبول برگزار کردند. این دور از مذاکرات به دلیل عدم تقابل مورد توجه هر دو طرف قرار گرفت و زمینه را برای تفاهم و توافق در مورد موضوعات مورد علاقه و از جمله بحث هستهیی فراهم آورد. نمایندگان کشورهای عضو نیز در مذاکراتی دو جانبه بر مثبت بودن این مساله تاکید کردند و فضا به گونهای مثبت برای رسیدن به توافق و تفاهم به پیش رفت. در این راستا سخنگوی كاترین اشتون دربارهی دور اول مذاكرات گفت که مذاكرات در فضایی مثبت برگزار شد. این فضای مثبت تا بدانجا مورد توجه قرار گرفت که نماینده آمریکا خواستار دیدار دوجانبه با جلیلی، نماینده ایران در ان مذاکرات، شد که البته مورد توجه قرار نگرفت. بسیاری از ناظران سیاسی بر این اعتقادند که طرح چنین خواستهای نشان از مثبت بودن فضای مذاکرات و رویکرد مثبت طرف مقابل می باشد.
نمایندگان کشورهای عضو نیز در مذاکراتی دو جانبه بر مثبت بودن این مساله تاکید کردند و فضا به گونهای مثبت برای رسیدن به توافق و تفاهم به پیش رفت. در این راستا سخنگوی كاترین اشتون دربارهی دور اول مذاكرات گفت که مذاكرات در فضایی مثبت برگزار شد
نکتهای که در این مذاکرات باید مو.رد توجه قرار می گرفت عدم پیگیری رویکرد مذاکره برای مذاکره بود که به نظر می رسد با توجه به فضای ایجاد شده و نتایج حاصل، چنین مقولهای مطرح نبوده است. اگرچه طرف غربی همواره بر این موضع خود استوار بوده اما ایستادگی ایران بر روی حقوق هستهیی اش آنها ار از اتخاذ چنین رویکردی تا حدودی منصرف ساخته است.
در دور دوم مذاکرات نیز که شب گذشته پایان یافت دو طرف توافق کردند که سوم خرداد در بغداد با دستور کار گفتوگو برای تدوین یک مدالیته جامع مذاکره را ادامه دهند. به نظر می رسد بتوان از گذرگاه تدوین چنین مدالیتهای با دیگر فضای اعتماد را میان دو طرف برقرار ساخت. البته باید این نکته را نیز در نظر داشت که ایران همواره بر تداوم مذاکرات و گفتوگو برای حل به اصطلاح نگرانیهای جامعه بینالملل(که به نوبه خود دارای بحث های مفصلی است) آماده است و در مقابل این همواره طرف مقابل بوده است که زبان تهدید گشوده و تقابل را بر تفاهم برگزیده است.